tint
Betekenis tint
Een subtiele variatie of schakering van een kleur.
Woordsoort
zelfstandig naamwoord
Voorbeeldzin met tint
De muur is geverfd in een zachte tint blauw die de ruimte groter doet lijken.
Uitspraak (fonetisch)
/tɪnt/ (Wat is het fonetisch alfabet?)
Afbreekpatroon: tint (geen afbreking mogelijk)
Synoniemen
- kleurtoon
- schakering
- kleurvariant
Woorden die beginnen of eindigen met "tint"
- tinteling
- tintje
- rozetint
Etymologie
Afkomstig uit het Engels, oorspronkelijk van het Latijnse 'tinctus', wat 'gekleurd' of 'geverfd' betekent.
Veelgestelde vragen
- Wat is het verschil tussen een tint en een toon?
Een tint verwijst specifiek naar een variatie in kleur, terwijl een toon de kleur zelf met een bepaalde helderheid of intensiteit aangeeft. - Hoe gebruik je het woord 'tint' in een zin?
Je kunt 'tint' gebruiken om een subtiele variatie in kleur te beschrijven, bijvoorbeeld: 'Hij koos een warme tint geel voor zijn woonkamer.' - Heeft het woord 'tint' meerdere betekenissen?
Hoewel het in visuele contexten meestal verwijst naar kleurvariaties, kan het in figuurlijke zin ook gebruikt worden om kleine nuances of verschillen in iets anders aan te duiden. - Is 'tint' een ander woord voor 'kleur'?
Nee, een tint is een variatie of schakering binnen een bepaalde kleur, niet de kleur zelf. - Kun je 'tint' gebruiken in de modewereld?
Ja, in de mode wordt 'tint' vaak gebruikt om subtiele kleurvariaties in stoffen en kledingstukken te beschrijven.